Rozdział 29 - Świąteczny Galimatias

          Zanim się ktokolwiek obejrzał nastał grudzień. Święta zbliżały się co raz bliżej, a co za tym idzie prefekci musieli pomagać nauczycielom w wieszaniu dekoracji. Hermiona i Ron mieli urwanie głowy. Elfy, którymi mieli przystroić choinkę w Pokoju Wspólnym Gryfonów nie chciały siedzieć na drzewku. Plując, skrzecząc i wyjąc opanowały salon. Było to dla nich wspaniałą frajdą, a już szczególnie to kiedy Hermiona zaczęła na nie krzyczeć tupiąc wściekle. Zaklęcie nic nie dawały bo elfy z łatwością im  umykały, a zresztą nawet na nie nie działały. Ron rozsiadł się na kanapie sapiąc jakby właśnie stoczył walkę na śmierć i życie. Szatynka spojrzała na niego z pogardą. Dwie czwartoklasistki właśnie weszły do Pokoju i szybko czmychnęły do swojego dormitorium. Elfy wzięły kubeł wody chcąc wylać na nie wodę, ale nie zdążyli więc wylali całą zawartość na Mionę. Zatrzęsła się ze furii i zaczęła rzucać w elfy książkami. Fred przyglądając się gryfonce o mało nie umarł ze śmiechu. Złapał się za brzuch i zaczął głośno rechotać. Hermiona zacisnęła dłonie w pięści.

- Jak taki mądry jesteś to zrób z nimi coś! - warknęła.

- Wedle rozkazu! - Fred zszedł ze schodów z trudem panując nad sobą. Podszedł do drzewka i zaczął na nim zawieszać słodycze. Elfy rzuciły się natychmiast na cukierki, a rudzielec machnął krótko różdżką. Przezroczysta bańka otoczyła choinkę tak, że elfy nie mogły za nią wyjść. Fred wyszczerzył zęby w uśmiechu. 

- Szybko, prosto i bez krzyku. A teraz nagrodę poproszę - powiedział wesoło, a Hermiona kręcąc z politowaniem głową cmoknęła go w policzek. Tę wspaniałą chwilę zepsuła Lavender, która weszła do salonu i rzuciła się na Ronalda. Fred i Hermiona skrzywili się widząc jak się całują. Nie chcąc dłużej na to patrzeć postanowili opuścić wieżę w akompaniamencie odgłosów ssąco-mlaszczących.

* * *

Całe błonia i Zakazany Las opatulił miękki, biały puch. Chatka Hagrida wyglądała jakby pokryła ją wata cukrowa. Benjamin z uśmiechem wpatrywał się w otaczający go krajobraz. Stał obok starego dębu z dłońmi wciśniętymi głęboko w kieszenie. Jego myśli krążyły wokół wydarzeń sprzed kilku dni więc nie usłyszał jak ktoś staje obok niego. 

- Cześć - słodki głos wyrwał go z myśli. - Przeszkadzam? Alicja miała na głowie śmieszną, niebieską czapkę z pomponem. Oczy jej błyszczały, a buzię miała zarumienioną z zimna. 

- Nie, skądże - odparł posyłając jej ciepły uśmiech. Gryfonka odetchnęła z ulgą i zaczęła wpatrywać się w taflę jeziora. Zapanowała cisza. I o dziwo nie była pełna napięcia. Benjamin oderwał wzrok z chatki Hagrida i spojrzał na Alicję: trzęsła się lekko, a na rękach nie miała rękawiczek przez co zsiniały. Dziewczyna napotkała jego wzrok. Ben chciał już zdejmować swoje i dać jej, ale ta go powstrzymała. 

- Daj spokój - mruknęła. Spojrzeli sobie w oczy, a gryfon jak zahipnotyzowany złapał ją za dłonie. Przyglądał jej się w milczeniu, a potem pocałował namiętnie. Kiedy oderwał się od jej słów wyszeptał:

- Na Merlina, kocham cię Alicjo - szepnął. Dziewczyna spojrzała na niego ze łzami w oczach i rzuciła mu się w ramiona. Objął ją opiekuńczym gestem i pocałował w czoło. I nic więcej się nie liczyło. Tylko ich dwoje.

* * * 

Desiree i Hermiona siedziały w swoim dormitorium pakując walizki. Obie wracały na święta do domu. Z chęcią zostałyby w Hogwarcie, ale obiecały już swoim rodzicom, że spędzą je razem. A obietnica to w końcu obietnica. Gdy wreszcie się spakowały zeszły na dół kierując się do Wielkiej Sali na kolację. Dołączył do nich Harry, który z dziwnym błyskiem w oku patrzył na Ginevrę i Michael'a, który przyszedł do ich Pokoju Wspólnego. Hermiona zaśmiała się w duchu. Szli w kierunku Sali kiedy dogonił ich Fred. Podszedł do Miony i zaczął ją okręcać. Szatynka zdezorientowana stała sztywno tak, że prawie się wywróciła. Na szczęście Fred złapał ją w ostatniej chwili. Oboje zaczęli szaleńczo chichotać, a uczniowie, którzy ich mijali posyłali sobie zdegustowane spojrzenia. Desiree i Harry postanowili nie zawracać im głowy i weszli już do środka. Fred i Miona czerwoni na twarzy weszli na samym końcu wciąż się śmiejąc.
- A co wy tacy weseli? - zapytał Ron. Oboje zgodnie wzruszyli ramionami. Kolacja minęła im w przyjemnej atmosferze. Ani się obejrzeli, a już znaleźli się w Wieży. Wreszcie rudowłosy zatrzymał się i wyjął starannie  zapakowany prezent w bałwanki. Hermiona spojrzała na niego. 

- Poczekaj - powiedziała i po chwili wróciła z pakunkiem. Oboje wymienili się prezentami. 

- Wesołych Świąt, Fred. 

- Wesołych Świąt, Hermiono - szepnął rudowłosy i pocałował ją w policzek, a potem oboje wrócili do swoich dormitoriów.  Szatynka rzuciła się na łóżko i rozpakowała prezent. Była to wymyślna ramka, która sygnalizowała porę dnia. W środku widniało zdjęcie Freda i Miony kiedy razem tańczyli po ich powrocie ze szpitala. Gryfonka przypomniała sobie tę magiczną chwilę i z uśmiechem położyła ramkę na szafkę nocną. Desiree, która stała w drzwiach do łazienki uśmiechnęła się znacząco na widok Hermiony zapatrzonej w zdjęcie jej i Freda. Krzywołap potarł się o jej nogi i zamruczał z uciechy.
                Następnego dnia obie gryfonki wstały o godzinie siódmej. Stosik prezentów piętrzył się w nogach ich łóżek tak więc rzuciły się do ich rozpakowania. Hermiona od Benjamina i Alicji, którzy są znowu razem dostała zegarek z duchem w środku, który wrzeszczy kiedy się go nastawi. Mionę rozbawił ten prezent niesłychanie. Uśmiechnęła się i postawiła go obok ramki od Freda. Stawiając spostrzegła małą karteczkę. Wzięła ją do ręki. 

         Hermiono chcieliśmy Ci podziękować z całego serca za wszystko co dla nas zrobiłaś. Dzięki tobie znów jesteśmy razem! Życzymy wesołych świąt i szczęśliwego nowego roku. 

Całujemy, 

       Ali i Ben.

Hermiona uśmiechnęła się w duchu. Dalej był prezent od Harry'ego. Transmutacja dla zaawansowanych Melindy Warren. Od Rona dostała perfumy, od Ginny wymyślną szczotkę do włosów razem z eliksirem upiększającym. Dalej od Angeliny pudełko Czekoladowych Żab.  Molly Weasley wydziergała jej brązowy sweter z inicjałami. Desiree podarowała naszyjnik z połową serca. Hermiona uśmiechnęła się i uściskała gryfonkę.

- O, Hermiono dziękuję! Ta sukienka jest prześliczna - zawołała z uśmiechem blondynka i rzuciła się do łazienki, aby ją przymierzyć. Dalej od Freda i George'a dostała wielkie pudło Omdlejek Grylażowych, Krwotoczków Truskawkowych, Bombonierek Lesera i Czekoladowych Żab. Zaśmiała się i wzięła jedną żabę, a resztę zapasów schowała do szafki. W tej samej chwili wyszła Desiree w fioletowej sukience podkreślającej kolor jej oczu. 

- Cudownie! - wyrzuciło z siebie lustro piejąc z zachwytu.  Hermiona zachichotała.

______________________________________

Rozdział dopiero teraz bo wcześniej nie miałam za bardzo czasu, aby go opublikować. Pisząc go przypomniałam sobie zwariowane przygotowania  na święta w zeszłym roku. Niezapomniane chwile. ;D Niestety zbliża się koniec wakacji. Rok szkolny rozpoczyna się w poniedziałek co oznacza, że znowu zacznie się wkuwanie. Ech... Jak ten czas szybko leci ;/ Nie zanudzam już dalej.
Pozdrawiam.